Leve de ooievaar!
home info publicaties zoeken



Status: Net opgestart     Laatste (geregistreerde) bijwerking: 2010-06-16   


 Aan dit artikel wordt nog gewerkt.

Leve de ooievaar!

de mens met zijn verschillende oorsprongen

De mens is een complex wezen. Bij ons - westerse volwassenen in het begin van de 21ste eeuw - staat het materiële - alles wat met de zintuigen kan waargenomen worden - centraal. Onze geest kan niet met onze zintuigen waargenomen worden. De geest kan moeilijk ontkent worden, die krijgt een tweederangsfunctie. Onze ziel? Die wordt al decenia lang ontkent. Wat is dat voor iets? Wie we werkelijk zijn - Ik Ben, onze goddelijke kern, het Zelf, het Atman, en nog zovele andere namen - nooit van gehoord!
Wat schiet er over? Ons lichaam, met een bijrolletje voor onze geest. Waar komt ons lichaam vandaan? Uit de buik van de moeder. Het komt zelfs in de meeste mensen niet op dat er meer is, die dan mogelijks een andere oorsprong heeft.

Een prachtige tekst, uit de Bhagavad Gita (in hfst. 2) gaat over het Zelf (de goddelijke kern diep in ons):

20. Het Zelf werd niet geboren; Het zal nooit sterven; evenmin kan Het, eens geweest zijnde, ooit ophouden te zijn; ongeboren, eeuwig, altijd blijvend en toch zeer oud, sterft het Zelf niet wanneer het lichaam sterft.
21. Hoe zou hij die weet dat het Zelf onverwoestbaar, onsterfelijk, ongeboren, altijd-dezelfde is, hoe zou hij doden of zich laten doden?
22. Zoals een mens zijn versleten kleren wegdoet en nieuwe aantrekt, zo werpt ook het Zelf zijn afgeleefde lichamen weg en neemt nieuwe aan.
23. Wapens doorklieven Het niet, vuur verbrandt Het niet, water doordrenkt Het niet en wind verdroogt Het niet.
24. Het Zelf is ondoordringbaar; Het kan noch verdronken, noch verbrand, noch verdroogd worden. Het is eeuwig, allesdoordringend, onverwoestbaar, onbeweeglijk en zeer oud.
Bron: Stichting Ars Floreat – www.arsfloreat.nl - (Bhagavad Gita)

Het Zelf bestaat lang voor het kind verwerkt wordt, zelfs zeer lang voor de moeder geboren wordt. Dit Zelf kan dan ook niet uit de buik van de moeder komen.

voorlichting

De ooievaar. De ooievaar brengt het kind.
Vroeger werd gezegd dat de kinderen van de ooievaar kwamen. Correctie: de kinderen kwamen in dit beeld niet van de ooievaar, ze werden door de ooievaar gebracht.
Vandaag wordt geleerd dat kinderen uit de buik van de moeder komen. Dit is een halve waarheid.
Ieder kind weet dat het niet het lichaam is. Volwassenen weten dit niet. Het lichaam van het kind komt uit de buik van de moeder, maar dit is niet het kind, dit is "alleen" het lichaam.
Misschien moeten we voorlichting geven, niet voor kinderen, die zijn voldoende wijs, maar voor volwassenen. En niet over seksualiteit, maar over wat de mens echt is. Wie is de mens, die verpakt is in een lichaam?

Voorlichting geven? Voor volwassenen? Blijkbaar is dit echt wel nodig. Een cursus wijsheid bestaat niet; je kunt zaken aanreiken, maar niet meer dan dat. Een poging:
De mens is wijs, maar ons ego is dwaas (1). Doordat bij het kind het denken nog niet ontwikkeld is, is er ook niet het ego dat de wijsheid overspoeld. Het kind staat veel dichter bij zijn mens-zijn, en is dan ook wijzer, dan de volwassene (2).
Het jonge kind weet wie het is, ook al kan het dit niet in woorden uitdrukken, daar heeft het trouwens niet de minste behoefte aan. Doordat het jonge kind weet wie het is, weet het dat het niet het lichaam is, dat uit de buik van de moeder komt. Het Zelf, wat veel essentiëler is dan het lichaam, komt niet uit de buikt van de moeder.

Van waar komt het kind dan wel? Reïncarnatie heeft hierin inzicht (3); een overzicht in vogelvlucht. Bij het overlijden sterft het lichaam. Dit lichaam kan begraven worden, dit in de aarde, in de buik van Moeder Aarde. Dit is een van de mogelijkheden. Hoe met het dode lichaam omgegaan wordt lijkt mij niet zo belangrijk. Onze ziel blijft en gaat naar "de andere wereld". Deze wereld is niet fysiek, daar hoort dan ook geen lichaam thuis. Na verloop van tijd is er behoefte om terug te keren naar de aarde. Hoe? Via incarnatie: de ziel gaat naar de buik van een welgekozen zwangere vrouw. Hoe vind de ziel de weg hier naartoe? Zij - de ziel - wordt begeleid. Bij deze begeleiding komt een engel helpen. Die engel is dan gesymboliseerd door de ooievaar. De ooievaar brengt het kind.
Het jonge kind begrijpt deze taal. De volwassene denkt dat het kind het lichaam is en begrijpt deze taal helemaal niet, of beter gezegd niet meer.

Antoine de St-Exupéry schrijft in "de kleine prins" :

 
...vertel het niet aan volwassenen, 
zij kunnen het niet begrijpen. (opzoeken ***)

Dit is mijn geheim, het is heel eenvoudig: 
alleen met het hart kun je goed zien. 
Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar.

Grote mensen begrijpen nooit iets uit zichzelf 
en voor kinderen is het vervelend 
hun altijd weer alles uit te moeten leggen.

We stellen de vraag opnieuw: waar komen de kinderen vandaan? Het beeld van de ooievaar dat het kind brengt, lijkt mij in alle geval een stuk beter dan het kind te reduceren en te degraderen, tot alleen maar het lichaam. Dwaze volwassenen! (4)

onze kijk op de ziel doorheen de geschiedenis



(1) Zie o.a. xxx (ego )

(2) Uiteraard heeft deze overspoeling van door het denken een bedoeling, het is noodzakelijk om van ons een individu te maken.

(3) Uiteraard staat iedereen vrij te geloven wat hij of zij wil. Geloven? Het woord geloven heeft meerdere betekenissen. Een heel belangrijke betekenis is: iets aannemen zonder bewijs. I.v.m. reïncarnatie is het duidelijk: niemand heeft een bewijs; de ene gelooft dat reïncarnatie bestaat, de andere gelooft dan het niet bestaat. Ze geloven allebei.

(4) Zie ook het (korte) artikel Als het denken is in de man ... .


inhoudstabel

Leve de ooievaar!
         de mens met zijn verschillende oorsprongen
         voorlichting
         onze kijk op de ziel doorheen de geschiedenis


top



Printvriendelijk